نقلقولی قدیمی در فوتبال ایتالیا وجود دارد که در آن عنوان شده: «برای نشستن روی نیمکت مربیگری یک تیم ایتالیایی تنها دانش فنی کافی نیست؛ باید پوست کرگدن، شاخ فیل و جنگندگی گلادیاتورها را نیز همراه داشت.»
شماری از بازیکنان یووه به نقاط مختلف دنیا پرواز کردهاند و مشخص نیست تاریخ بازگشت آنها چه زمانی خواهد بود؛ شرایط وخیم جهانی علیالخصوص در کشور ایتالیا نیز هیچ دورنما و برنامهریزی مشخصی را تضمین نمیکند و این یعنی استمرار دوران انزوا و تعطیلی رقابتهای سری A و البته توقف فعالیتهای باشگاه یوونتوس.
سرمربی 61 ساله یووه که اخیراً در گفتگویی کوتاه از سلامتیاش خبر داده به نکتهای مهم اشاره کرده که در صورت مرتفع شدن سایر مشکلات میتواند به مثابه یک قرص مولتی ویتامین برای احوالات متغیر و پر فراز و نشیب یووه باشد. ساری در این مصاحبه اشاره کرده است که این روزها در خانه به شدت و دقت در حال بررسی شرایط تاکتیکی تیم و تماشای بازیهای یووه و چارهاندیشی برای بهسازی نقاط ضعف تیم است.
با این حال اما با رفتن داگلاس کاستا از ایتالیا حالا تعداد بیانکونریهایی که از پیرامون باشگاه دور شدهاند به عدد 5 رسیده است: «رونالدو، پیانیچ، خدیرا، هیگواین و کاستا». اگر شرایط جسمانی و تمرینی این نفرات سفر کرده را با وضعیت قرمز روگانی، ماتوئیدی و دیبالا که هر سه به ویروس کووید 19 مبتلا شدهاند جایی دور از باشگاه ارزیابی کنیم درخواهیم یافت که مائوریتسیو ساری این روزها در قرنطینه خانگی در کنار تلاش دیرهنگامش برای ترمیم ضعفهای تیم، افکار مشوش و نگرانکنندهای پر شماری دارد.
با این همه یک امر مجهول همچنان تمام بیم و امیدها را تحتالشعاع خودش قرار داده و آن چیزی نیست جز این واقعیت که یوونتوس هنوز نمیداند چه موقع میتواند دور جدید تمرینات خود را آغاز کند و از آن مهمتر هیچ تضمیمی نیز برای حضور شماری از بازیکنان کلیدی در این تمرینِ احتمالی مهیا نیست.
این گزاره به تنهایی میتواند برای تیمی که نقاط ضعف قابلتأملی دارد و میبایست در کورس رقابتی دشوار در داخل و تک بازی حیاتیاش در اروپا باشد یک وضعیت نگران کننده به نظر برسد. خصوصاً آنکه بر خلاف بیانکونری، تست کرونای هیچیک از بازیکنان اینتر ناتزیوناله، لاتزیو و حتی لیون مثبت اعلام نشده و بازیکنان این تیم نیز کماکان در قرنطینه باشگاههایشان مستقر هستند.
تعطیلی رقابتهای فوتبال در نقاط مختلف دنیا باعث سقوط ارزش مالی و ضررهای تجاری فراوانی برای باشگاههای بزرگ شده است. در آلمان از باشگاه بورسیا مونشنگلادباخ خبر رسیده که بازیکنان این تیم تصمیم گرفتهاند برای حمایت از باشگاهشان درصدی از حقوق خود در این فصل را کاهش دهند. در فرانسه نیز باشگاههای لیون، بوردو و آمیان در این روزهای شیوع بیماری کرونا تصمیم به کاهش 30 درصدی حقوقشان گرفتهاند. حتی از باشگاه ثروتمند بارسلونا نیز زمزمههایی به گوش میرسد که طبق آن قرار است تصمیمات اقتصادی جدید باواریاییها به زودی اعلام شود. ادامه این روند در روزهای پیشرو احتمالاً مثبت و امیدوار کننده خواهد بود اما نقطه نگرانکننده وضعیت اقتصادی متزلزل فوتبال در ایتالیا و گستردگی شیوع بیماری در این کشور است.
قطع و یا کاهش دستمزدهای فوتبالی در ایتالیا هرچند هنوز یک ایده ذهنی است اما قطعاً با مخالفتهای آشکار و جدی مواجه خواهد شد؛ اگرچه در شرایط پیشرو به نظر میرسد تنها راه قابل پیشبینی برای تزریق یک هوای تازه به ساز و کار اقتصادی در فوتبال سرزمین چکمهای باشد.
در این بین یوونتوس با جمعی از گرانقیمتترین بازیکنان حال حاضر فوتبال ایتالیا و پرداخت دستمزدهای بسیار بالا در نوک پیکان نگرانیها در این خصوص است. از رخنه ویروس کرونا به برخی بازیکنان یووه و خروج تعدادی از بازیکنان این تیم از ایتالیا که بگذریم تأمین هزینههای مورد نیاز برای پرداخت دستمزدها نیز یکی از مصائب این روزهای مدیران باشگاه یوونتوس است.
این روزها خبرهای چندان خوبی از سرتاسر دنیا در خبرگزاریها و رسانهها منتشر نمیشود و بیشتر فعالیتها به حالت تعلیق درآمدهاند. فوتبال نیز از گزند این تعطیلیها در امان نمانده و توقف رقابتهای فوتبال، متولیان این رشته ورزشی در نقاط مختلف دنیا را به شدت نگران کرده است. در این بین با در نظر گرفتن اوضاع برخی از باشگاههای بزرگ اروپا؛ یوونتوس را باید در میان بدشانسترینها دانست که شرایط اگرچه بحرانیای ندارد اما با سرعت در مسیر حرکت به سوی آن است.